♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
زندگي يعني پرش از روي مانع
اول چرخي با اسب مي زند. مصمم و پرغرور زين اسب را مي کشد و درست آنجا که من ايستاده ام اسب را نگه مي دارد. پياده که مي شود اولين جمله اش اين است «خيلي وقت است زنان در رشته هايي که نياز به جسارت و قدرت بدني دارد پيشرفت کرده اند.» رشته سوارکاري يکي از آن رشته هاست. رشته اي که براي رسيدن به موفقيت بايد خيلي از موانع را پشت سر بگذارند. «سحر رفيعي» يکي از دختران با انگيزه است که تلاش کرده تا اين موانع را تا آنجا که امکان دارد رد کند و زيبايي و ظرافت کاريش را به نمايش بگذارد. او که 29 سال دارد در رشته شيمي کاربردي تحصيل کرده است اما به خاطر علاقه اش به سوارکاري اين ورزش را تا مرحله مربيگري ادامه داده است. گفت وگوي ما را با اين زن موفق مي خوانيد:
از چه سالي وارد اين رشته شديد؟
از سال 76 سواري را خيلي اتفاقي زماني که با دوستانم به ورزشگاه آزادي آمديم، شروع کردم و در سال 79 بود که به مربي گري و نگهداري اسب ها روي آوردم. جالب است بدانيد در ابتداي ورودم اين اعتقاد را داشتم که سوارکارها افراد بسيار مغروري هستند چون موفقيت اسب را به نام خود ثبت مي کنند. اما بعد ها که خودم سوار اسب شدم ديدم اين طور نيست سوارکار هم بايد تلاش زيادي کند تا اسب از مهارت هايي که به دست آورده درست استفاده کند.
در چه مسابقاتي شرکت کرده و چه مقام هايي کسب کرده ايد؟
زياد اهل مسابقه در رده هاي بالا نبودم چون هر چه در اين رشته پيش روي مي کني موانع و مشکلات خود را بيشتر نمايان مي کند که من اصلا آنها را نمي پسندم. البته در مسابقات رده D1 و E شرکت کردم و موفق به دريافت جايزه هم شدم.
موانع رسيدن به موفقيت در اين گونه رشته ها به خصوص براي زنان زياد است شما چگونه اين موانع را رد کرديد؟
ببينيد من از سختي هاي کار نمي ترسم و برعکس فرد مبارزه طلبي هستم. اما متاسفانه در بعضي موارد ديده ام افرادي که در رده هاي بالا کار مي کنند براي حفظ مقام دست به کارهايي مي زنند که از روحيه ورزشي به دور است. البته اين مساله در مورد همه صدق نمي کند اما همين امر موجب شد تا من خود را از اين اتفاقات دور نگه دارم و در تلاشم تا براي رفع اين مشکل از ريشه اقدام کنم و سوارکاران با اخلاقي را تربيت کنم.
سوارکاري چه احساسي را به وجود مي آورد؟
اگر نظر شخصي خودم را بخواهيد احساس بسيار خوبي است چون در طي مدت سواري، با يک موجود زنده سر و کار داريد و او هم مثل شما عقيده و نظر خود را دارد وقتي اين دو عقيده کنار هم قرار مي گيرند حسي را به وجود مي آورد که اعتياد به اين رشته را از هر نوع مواد مخدري بيشتر مي کند. سوارکاري رشته ا ي است که هيچ وقت دچار روزمرگي نمي شود.
چگونه با اسب ها ارتباط برقرار مي کنيد؟
آنها هم براي خود شخصيت دارند و مي فهمند که سوارشان چه طور آدمي است. سوار وقتي پايش را داخل اسطبل مي گذارد از طرز برخوردش اسب او را خواهد شناخت و حتي ممکن است از شما خوشش نيايد و اجازه ندهد که سوارش بشويد.
چرا زنان به اين گونه رشته ها کمتر روي مي آورند؟
اگر به اين رشته به صورت درست و اصولي پرداخته شود زنان بيشتر به آن علاقمند مي شوند آنها فکر مي کنند شايد اين ورزش برايشان خطر دارد اما اين اتفاق زماني رخ مي دهد که کسي بدون علم به اين رشته بپردازد و به خود آسيب وارد کند. سوارکارها ياد مي گيرند که چگونه ضرباتي که اسب از طريق زين به بدن آنها وارد مي کند دفع و صدمات را به حداقل برسانند و من خانم هاي بسياري را مي شناسم که از کودکي به اين رشته پرداخته اند و هيچ مشکلي ندارند و موفق هم شده اند.
امکاناتي که در اين رشته براي بانوان اختصاص يافته در چه حدي است؟
بانوان بايد خيلي تلاش کنند تا بتوانند خود را در مسابقات نشان دهند. چند سالي است که مسابقات بانوان با آقايان در رده D بزرگسال مردان برگزار مي شود. اين رده براي آقايان رده متوسطي است اما براي بانوان بسيار سنگين است و خانم ها بايد تلاش زيادي داشته باشند تا به اين مرحله برسند. در گذشته مي توانستيم از اسب هاي خوبي که آقايان باآنها مسابقه مي دادند استفاده کنيم ولي به خاطر همزماني مسابقات اين امکان از بين رفته است. همچنين هر ورزشکاري که قصد دنبال کردن اين رشته را به صورت حرفه اي دارد بايد اسبي براي خود تهيه کند که از قيمت بالايي برخوردار است. هزينه هاي مابقي از جمله خوراک، اسطبل، تيمار، درمان و زمين تمرين اسب ها هرکدام مشکلات خاص خود را به همراه دارد.
چه خطراتي سوار کارها را تهديد مي کند؟
اين رشته مثل خيلي از رشته هاي ديگر خطرات زيادي دارد. حمله کردن اسب، گاز گرفتن و لگدزدن. سوار کار ياد مي گيرد حين سواري چطور با اسبش کنار بيايد تا صدمه کمتري ببيند.
يک سوار کار بايد از چه تيپ بدني برخوردار باشد؟
سوار کار ها هم بايد مثل ورزش کارهاي ديگر از بدني ورزيده برخوردار باشند. اما سوار کاري ورزشي است که استيل صحيح يک بدن را به فرد انتقال مي دهد. به او ياد مي دهد که چطور صاف بنشيند و بالا تنه اش را درست حرکت دهد همين صاف نشستن روي اسب در ابتدا فرد را دچار اعتماد به نفس کاذب مي کند و بعدها اين حالت در ضمير ناخودآگاه فرد نقش مي بندد و تبديل به يک اعتماد به نفس واقعي مي گردد.
قبل از مصاحبه درباره خوشبختي و بدبختي اسب ها صحبت کرديد کمي بيشتر توضيح دهيد؟
اسب بدبخت اسبي است که به عنوان اسب کلاس استفاده مي شود و در طول روز مدت زماني طولاني در حال کار کردن و تمرين است اما اسب خوشبخت اسبي است که زيردست يک حرفه اي کار مي کند و همه تمريناتش از روي برنامه ريزي است.
شما به عنوان زني که به خواسته هايتان جامه عمل پوشانده ايد حضور زنان را در جامعه چه طور ارزيابي مي کنيد؟
خوشبختانه زنان در جامعه حضوري موثر پيدا کرده اند و به نظر مي رسد يک بيدارگري در بين آنان اتفاق افتاده و آنها هم از مهارت هايي که در وجودشان نهفته است آگاه شده اند و به رشد و پرورش آن پرداخته اند. اين امر در جامعه به پيشرفت کارها کمک شاياني خواهد کرد و در نهايت به توسعه کشور منجر خواهد شد چرا که زنان نيمي از جامعه را تشکيل مي دهند که نيمه ديگر را پرورش مي دهند.
به عنوان حسن ختام مصاحبه خاطره اي از سوارکاري داريد؟
اتفاقا يک خاطره دارم که مي توانست به واقعه تلخي تبديل شود اما در آن لحظه خيلي هم شيرين بود. با کره اسبي در حال بازي و شوخي بودم که يک لحظه فکر کرد من هم مثل خودش اسب هستم و روي دوپاي عقبي بلند شد و ايستاد، پاهاي جلويي اش را روي شانه هايم گذاشت و من را به زمين پرتاب کرد اين کار در بين اسب ها بسيار مرسوم است چون در طبيعت، اين يک بازي و شوخي محسوب مي شود و نشانه علاقه و دوستي است اما اين ابراز علاقه موجب زخمي شدن من شد ولي خوشبختانه به جاهاي باريک کشيده نشد.
نويسنده : آزاده جلا لوند
اول چرخي با اسب مي زند. مصمم و پرغرور زين اسب را مي کشد و درست آنجا که من ايستاده ام اسب را نگه مي دارد. پياده که مي شود اولين جمله اش اين است «خيلي وقت است زنان در رشته هايي که نياز به جسارت و قدرت بدني دارد پيشرفت کرده اند.» رشته سوارکاري يکي از آن رشته هاست. رشته اي که براي رسيدن به موفقيت بايد خيلي از موانع را پشت سر بگذارند. «سحر رفيعي» يکي از دختران با انگيزه است که تلاش کرده تا اين موانع را تا آنجا که امکان دارد رد کند و زيبايي و ظرافت کاريش را به نمايش بگذارد. او که 29 سال دارد در رشته شيمي کاربردي تحصيل کرده است اما به خاطر علاقه اش به سوارکاري اين ورزش را تا مرحله مربيگري ادامه داده است. گفت وگوي ما را با اين زن موفق مي خوانيد:
از چه سالي وارد اين رشته شديد؟
از سال 76 سواري را خيلي اتفاقي زماني که با دوستانم به ورزشگاه آزادي آمديم، شروع کردم و در سال 79 بود که به مربي گري و نگهداري اسب ها روي آوردم. جالب است بدانيد در ابتداي ورودم اين اعتقاد را داشتم که سوارکارها افراد بسيار مغروري هستند چون موفقيت اسب را به نام خود ثبت مي کنند. اما بعد ها که خودم سوار اسب شدم ديدم اين طور نيست سوارکار هم بايد تلاش زيادي کند تا اسب از مهارت هايي که به دست آورده درست استفاده کند.
در چه مسابقاتي شرکت کرده و چه مقام هايي کسب کرده ايد؟
زياد اهل مسابقه در رده هاي بالا نبودم چون هر چه در اين رشته پيش روي مي کني موانع و مشکلات خود را بيشتر نمايان مي کند که من اصلا آنها را نمي پسندم. البته در مسابقات رده D1 و E شرکت کردم و موفق به دريافت جايزه هم شدم.
موانع رسيدن به موفقيت در اين گونه رشته ها به خصوص براي زنان زياد است شما چگونه اين موانع را رد کرديد؟
ببينيد من از سختي هاي کار نمي ترسم و برعکس فرد مبارزه طلبي هستم. اما متاسفانه در بعضي موارد ديده ام افرادي که در رده هاي بالا کار مي کنند براي حفظ مقام دست به کارهايي مي زنند که از روحيه ورزشي به دور است. البته اين مساله در مورد همه صدق نمي کند اما همين امر موجب شد تا من خود را از اين اتفاقات دور نگه دارم و در تلاشم تا براي رفع اين مشکل از ريشه اقدام کنم و سوارکاران با اخلاقي را تربيت کنم.
سوارکاري چه احساسي را به وجود مي آورد؟
اگر نظر شخصي خودم را بخواهيد احساس بسيار خوبي است چون در طي مدت سواري، با يک موجود زنده سر و کار داريد و او هم مثل شما عقيده و نظر خود را دارد وقتي اين دو عقيده کنار هم قرار مي گيرند حسي را به وجود مي آورد که اعتياد به اين رشته را از هر نوع مواد مخدري بيشتر مي کند. سوارکاري رشته ا ي است که هيچ وقت دچار روزمرگي نمي شود.
چگونه با اسب ها ارتباط برقرار مي کنيد؟
آنها هم براي خود شخصيت دارند و مي فهمند که سوارشان چه طور آدمي است. سوار وقتي پايش را داخل اسطبل مي گذارد از طرز برخوردش اسب او را خواهد شناخت و حتي ممکن است از شما خوشش نيايد و اجازه ندهد که سوارش بشويد.
چرا زنان به اين گونه رشته ها کمتر روي مي آورند؟
اگر به اين رشته به صورت درست و اصولي پرداخته شود زنان بيشتر به آن علاقمند مي شوند آنها فکر مي کنند شايد اين ورزش برايشان خطر دارد اما اين اتفاق زماني رخ مي دهد که کسي بدون علم به اين رشته بپردازد و به خود آسيب وارد کند. سوارکارها ياد مي گيرند که چگونه ضرباتي که اسب از طريق زين به بدن آنها وارد مي کند دفع و صدمات را به حداقل برسانند و من خانم هاي بسياري را مي شناسم که از کودکي به اين رشته پرداخته اند و هيچ مشکلي ندارند و موفق هم شده اند.
امکاناتي که در اين رشته براي بانوان اختصاص يافته در چه حدي است؟
بانوان بايد خيلي تلاش کنند تا بتوانند خود را در مسابقات نشان دهند. چند سالي است که مسابقات بانوان با آقايان در رده D بزرگسال مردان برگزار مي شود. اين رده براي آقايان رده متوسطي است اما براي بانوان بسيار سنگين است و خانم ها بايد تلاش زيادي داشته باشند تا به اين مرحله برسند. در گذشته مي توانستيم از اسب هاي خوبي که آقايان باآنها مسابقه مي دادند استفاده کنيم ولي به خاطر همزماني مسابقات اين امکان از بين رفته است. همچنين هر ورزشکاري که قصد دنبال کردن اين رشته را به صورت حرفه اي دارد بايد اسبي براي خود تهيه کند که از قيمت بالايي برخوردار است. هزينه هاي مابقي از جمله خوراک، اسطبل، تيمار، درمان و زمين تمرين اسب ها هرکدام مشکلات خاص خود را به همراه دارد.
چه خطراتي سوار کارها را تهديد مي کند؟
اين رشته مثل خيلي از رشته هاي ديگر خطرات زيادي دارد. حمله کردن اسب، گاز گرفتن و لگدزدن. سوار کار ياد مي گيرد حين سواري چطور با اسبش کنار بيايد تا صدمه کمتري ببيند.
يک سوار کار بايد از چه تيپ بدني برخوردار باشد؟
سوار کار ها هم بايد مثل ورزش کارهاي ديگر از بدني ورزيده برخوردار باشند. اما سوار کاري ورزشي است که استيل صحيح يک بدن را به فرد انتقال مي دهد. به او ياد مي دهد که چطور صاف بنشيند و بالا تنه اش را درست حرکت دهد همين صاف نشستن روي اسب در ابتدا فرد را دچار اعتماد به نفس کاذب مي کند و بعدها اين حالت در ضمير ناخودآگاه فرد نقش مي بندد و تبديل به يک اعتماد به نفس واقعي مي گردد.
قبل از مصاحبه درباره خوشبختي و بدبختي اسب ها صحبت کرديد کمي بيشتر توضيح دهيد؟
اسب بدبخت اسبي است که به عنوان اسب کلاس استفاده مي شود و در طول روز مدت زماني طولاني در حال کار کردن و تمرين است اما اسب خوشبخت اسبي است که زيردست يک حرفه اي کار مي کند و همه تمريناتش از روي برنامه ريزي است.
شما به عنوان زني که به خواسته هايتان جامه عمل پوشانده ايد حضور زنان را در جامعه چه طور ارزيابي مي کنيد؟
خوشبختانه زنان در جامعه حضوري موثر پيدا کرده اند و به نظر مي رسد يک بيدارگري در بين آنان اتفاق افتاده و آنها هم از مهارت هايي که در وجودشان نهفته است آگاه شده اند و به رشد و پرورش آن پرداخته اند. اين امر در جامعه به پيشرفت کارها کمک شاياني خواهد کرد و در نهايت به توسعه کشور منجر خواهد شد چرا که زنان نيمي از جامعه را تشکيل مي دهند که نيمه ديگر را پرورش مي دهند.
به عنوان حسن ختام مصاحبه خاطره اي از سوارکاري داريد؟
اتفاقا يک خاطره دارم که مي توانست به واقعه تلخي تبديل شود اما در آن لحظه خيلي هم شيرين بود. با کره اسبي در حال بازي و شوخي بودم که يک لحظه فکر کرد من هم مثل خودش اسب هستم و روي دوپاي عقبي بلند شد و ايستاد، پاهاي جلويي اش را روي شانه هايم گذاشت و من را به زمين پرتاب کرد اين کار در بين اسب ها بسيار مرسوم است چون در طبيعت، اين يک بازي و شوخي محسوب مي شود و نشانه علاقه و دوستي است اما اين ابراز علاقه موجب زخمي شدن من شد ولي خوشبختانه به جاهاي باريک کشيده نشد.
نويسنده : آزاده جلا لوند