اول این که بگويم: کودکان در حالی که به ظاهر بر یک اسب چوبی و خیالی سوارند٬ در واقع سوار بر مرکب تیزپای خود٬ در دشت وسیع و بی کران کودکی٬ به تاخت و تاز مشغولند٬ در حالی که خیلی از به اصطلاح بزرگ ترها که گمان می برند سوار بر اسب مراد خویش در عرصه ی روزگار به تاخت و تاز مشغولند٬ در واقع٬ سوار بر اسبی چوبی٬ در حال در جا زدنند.
دوم و دلیل مهم تر این که: این اسب را به یاد بزرگ مرد مهربانی ساختم که یاد خوبی ها و مهربانی هایش٬ همیشه گوشه ای از خاطرات خوب دوران کودکی من را تشکیل می دهد٬ زمانی که فهمید در رویاهای کودکیم در خواب و بیداری٬ هوس داشتن اسبی کوچک را در سر می پرورانم٬ برایم اسب کوچک و چرخداری خرید که آن زمان٬ برایم دنیایی می ارزید و همیشه با خاطرات خوب آن خوشحال می شوم. يادش به خير كه جانش را نيز بر سر مهربانيش گذاشت....
چه خوب است که با مهربانی هایمان٬ دنیای زیبای کودکانمان را رنگین تر کنیم.
منبع:????? ??? - ????? ?? ?? ??? ???? ? ????? ??!
