ناشناس
Active member
شیرزنان- نگار خسروی: حضورش بيشتر از كسب عنوان باعث سربلندي ايران شد. او به عنوان تنها بانوي سواركار ايراني با پوشش اسلا‌مي‌در رقابت‌هاي دوحه شركت كرد و شايد سرآغاز حركتي شد كه مي‌تواند به حضور گسترده‌تر و موفق‌تر زنان سواركار در مسابقات بين‌المللي بينجامد.
شما اولين زن ايراني بوديد كه توانستيد به مسابقات برون مرزي برويد، چرا پيشتر اين اتفاق نمي‌افتاد؟
تا قبل از اين ما مجبور بوديم با اسب قرضي شركت كنيم. ولي بعد از سي سال اجازه دادند كه با اسب خودمان به اين مسابقات برويم. بعد از اينكه قرنطينه اسب آزاد شد مسابقات انتخابي گذاشتند كه من موفق شدم مقام بياورم و به مسابقات دوحه بروم.
راجع به مسابقات دوحه توضيح دهيد.
بعد از اينكه ما توانستيم پس از بيست سال به اين مسابقات برويم خيلي‌ها حيرت زده بودند هيچ‌كس باور نمي‌كرد كه بتوانيم خوب بپريم و نتيجه بگيريم. جو خاصي داشت. خودم قبلا در چنين مسابقاتي با اسب قرضي شركت كرده بودم اما هيچ‌كدام استرس و اضطرابي به شدت اين دوره نداشتند.
براي دوحه چقدر تمرين كرديد؟
حدود يك ماه و چند روز اين اردو در مهرشهر كرج برگزار شد. به نظر من اصلا فضاي مناسبي نبود، غير از خود سواركاران هيچ موجود زنده ديگري آنجا نبود! از صبح تا شب تمرين مي‌كرديم.
سطح ايران در كنار تيم‌هاي آسيايي چطور بود؟
فكر نمي‌كنم تفاوت زيادي وجود داشته باشد. تنها مشكل درايران فقدان مربي و نرفتن به مسابقات برون مرزي است. همه سواركاراني كه به دوحه آمده بودند براي بار چندم بود كه به چنين مسابقاتي مي‌آمدند. امكانات خوبي دارند هم از نظر مربي و هم اردوهاي تداركاتي. مربيان اروپايي كه حدود 4 سال با آنها كاركرده‌اند را در خدمت داشتند. ولي تيم ما در عرض دو ماه تصميم به شركت در مسابقات گرفت، كار قرنطينه اسب را درست كرد و اعضا را فرستاد. ما 2 روز قبل از شروع مسابقات به دوحه رسيديم و اصلا استراحت نكرديم.
تیم ما مسابقات تداركاتي نداشت؟
مسابقات تداركاتي داريم و با همان موانع! اما تفاوت در محيط مسابقه است. ممكن است يك سواركار ارتفاع 40/1 را بدون خطا در ايران بپرد اما وقتي در محيط پر استرس مسابقه قرار مي‌گيرد حتي ممكن است كوتاه‌ترين مانع را هم با خطا بپرد!
وضعيت مربي تيم چطور بود؟
مربي خوبي داشتيم، آقاي شاهرخ مقدم خيلي زحمت كشيدند. فكر نمي‌كنم از سواركاران آسيايي كمتر باشيم تنها مشكل ما، نداشتن اعتماد به نفس است، ما بايد بدانيم كه بين آنها جايگاهي داريم و اينكه بتوانيم از مربيان درجه يك استفاده كنيم.
فکر نمی کنی حضور سوارکاران ایرانی مقیم خارج می تواند به ما کمک زیادی کند تا از تجربه آنها استفاده کنیم ؟
من فكر مي‌كنم استعدادهاي زيادي در ايران داريم كه نيازي به بازگشت اين دسته نباشد. ارزش ندارد كه سرمايه‌گذاري كنيم و از آنها دعوت كنيم كه مسابقه دهند. يك بار اين اتفاق افتاد و فدراسيون سواركاراني را از آمريكا دعوت كرد. هم اسب‌هاي خوبي داشتند و هم سواركاران زبده‌اي بودند ولي نتيجه خوبي نگرفتند! شايد علت شكست آنها اعتماد به نفس زيادي بود كه فكر مي‌كردند حتما اول تا سوم مي‌شوند!
ابن روزها هاله نکویی چه می کند؟هنوز هم عضو باشگاه ارشاد هستيد؟
بله، باشگاه ارشاد در مشهد. خودم هم همين‌جا زندگي مي‌كنم.
روزي چند ساعت تمرين مي‌كنيد؟
حدود 7 ساعت.
فکر می کنی اگر کسی بخواهد به ورزش سوارکاری وارد شودچه میزان باید هزینه کند ؟ واقعا سواركاري ورزش قشر پولدار است؟
قيمت اسب من 50 ميليون است. اسب زياد دارم (به خاطر باشگاه) اما اسب براي مسابقه 7 تا 8 تا بيشتر نيست. راجع به اينكه سواركاري متعلق به قشر پولدار است بايد بگويم خيلي هم اينطور نيست. درحال حاضر باشگاه ما براي سواركاراني كه مراجعه مي‌كنند شرايطي را فراهم كرده است كه بتوانند به اين ورزش بپردازند.
وبه عنوان آخرین سوال این را هم به علاقمندان رشته سوار کاری بگو که هزينه ثبت‌نام باشگاه چقدر است؟
در مشهد تقريبا براي ثبت‌نام صد و هفتاد هزار تومان است. ولي دانشجوياني هستند كه با جلسه‌اي حدود هزار تومان هم ثبت‌نام كرده‌اند. كلا همه سعي ما اين است كه شرايط را به گونه‌اي فراهم كنيم كه مخصوص به قشر خاصي نشود.
شما اولين زن ايراني بوديد كه توانستيد به مسابقات برون مرزي برويد، چرا پيشتر اين اتفاق نمي‌افتاد؟
تا قبل از اين ما مجبور بوديم با اسب قرضي شركت كنيم. ولي بعد از سي سال اجازه دادند كه با اسب خودمان به اين مسابقات برويم. بعد از اينكه قرنطينه اسب آزاد شد مسابقات انتخابي گذاشتند كه من موفق شدم مقام بياورم و به مسابقات دوحه بروم.
راجع به مسابقات دوحه توضيح دهيد.
بعد از اينكه ما توانستيم پس از بيست سال به اين مسابقات برويم خيلي‌ها حيرت زده بودند هيچ‌كس باور نمي‌كرد كه بتوانيم خوب بپريم و نتيجه بگيريم. جو خاصي داشت. خودم قبلا در چنين مسابقاتي با اسب قرضي شركت كرده بودم اما هيچ‌كدام استرس و اضطرابي به شدت اين دوره نداشتند.
براي دوحه چقدر تمرين كرديد؟
حدود يك ماه و چند روز اين اردو در مهرشهر كرج برگزار شد. به نظر من اصلا فضاي مناسبي نبود، غير از خود سواركاران هيچ موجود زنده ديگري آنجا نبود! از صبح تا شب تمرين مي‌كرديم.
سطح ايران در كنار تيم‌هاي آسيايي چطور بود؟
فكر نمي‌كنم تفاوت زيادي وجود داشته باشد. تنها مشكل درايران فقدان مربي و نرفتن به مسابقات برون مرزي است. همه سواركاراني كه به دوحه آمده بودند براي بار چندم بود كه به چنين مسابقاتي مي‌آمدند. امكانات خوبي دارند هم از نظر مربي و هم اردوهاي تداركاتي. مربيان اروپايي كه حدود 4 سال با آنها كاركرده‌اند را در خدمت داشتند. ولي تيم ما در عرض دو ماه تصميم به شركت در مسابقات گرفت، كار قرنطينه اسب را درست كرد و اعضا را فرستاد. ما 2 روز قبل از شروع مسابقات به دوحه رسيديم و اصلا استراحت نكرديم.
تیم ما مسابقات تداركاتي نداشت؟
مسابقات تداركاتي داريم و با همان موانع! اما تفاوت در محيط مسابقه است. ممكن است يك سواركار ارتفاع 40/1 را بدون خطا در ايران بپرد اما وقتي در محيط پر استرس مسابقه قرار مي‌گيرد حتي ممكن است كوتاه‌ترين مانع را هم با خطا بپرد!
وضعيت مربي تيم چطور بود؟
مربي خوبي داشتيم، آقاي شاهرخ مقدم خيلي زحمت كشيدند. فكر نمي‌كنم از سواركاران آسيايي كمتر باشيم تنها مشكل ما، نداشتن اعتماد به نفس است، ما بايد بدانيم كه بين آنها جايگاهي داريم و اينكه بتوانيم از مربيان درجه يك استفاده كنيم.
فکر نمی کنی حضور سوارکاران ایرانی مقیم خارج می تواند به ما کمک زیادی کند تا از تجربه آنها استفاده کنیم ؟
من فكر مي‌كنم استعدادهاي زيادي در ايران داريم كه نيازي به بازگشت اين دسته نباشد. ارزش ندارد كه سرمايه‌گذاري كنيم و از آنها دعوت كنيم كه مسابقه دهند. يك بار اين اتفاق افتاد و فدراسيون سواركاراني را از آمريكا دعوت كرد. هم اسب‌هاي خوبي داشتند و هم سواركاران زبده‌اي بودند ولي نتيجه خوبي نگرفتند! شايد علت شكست آنها اعتماد به نفس زيادي بود كه فكر مي‌كردند حتما اول تا سوم مي‌شوند!
ابن روزها هاله نکویی چه می کند؟هنوز هم عضو باشگاه ارشاد هستيد؟
بله، باشگاه ارشاد در مشهد. خودم هم همين‌جا زندگي مي‌كنم.
روزي چند ساعت تمرين مي‌كنيد؟
حدود 7 ساعت.
فکر می کنی اگر کسی بخواهد به ورزش سوارکاری وارد شودچه میزان باید هزینه کند ؟ واقعا سواركاري ورزش قشر پولدار است؟
قيمت اسب من 50 ميليون است. اسب زياد دارم (به خاطر باشگاه) اما اسب براي مسابقه 7 تا 8 تا بيشتر نيست. راجع به اينكه سواركاري متعلق به قشر پولدار است بايد بگويم خيلي هم اينطور نيست. درحال حاضر باشگاه ما براي سواركاراني كه مراجعه مي‌كنند شرايطي را فراهم كرده است كه بتوانند به اين ورزش بپردازند.
وبه عنوان آخرین سوال این را هم به علاقمندان رشته سوار کاری بگو که هزينه ثبت‌نام باشگاه چقدر است؟
در مشهد تقريبا براي ثبت‌نام صد و هفتاد هزار تومان است. ولي دانشجوياني هستند كه با جلسه‌اي حدود هزار تومان هم ثبت‌نام كرده‌اند. كلا همه سعي ما اين است كه شرايط را به گونه‌اي فراهم كنيم كه مخصوص به قشر خاصي نشود.
