Dr_Ghaffari
Active member
مشكلات پوستي هميشه در اسبها شايع است و اغلب دامپزشكان را به مبارزه مي طلبد . ترقي كردن احتياج به دسترسي آسان و عملي اطلاعات روي درماتولوژي اسب دارد . از آنجا كه امروزه از اسب بيشتر براي مسابقه و نمايش استفاده مي شود شكل ظاهري اسب اهميت ويژه اي دارد و بيماريهايي كه پوست را تحت تاثير قرار مي دهند علاوه بر به خطر انداختن سلامتي اسب در جلوه ظاهري اين حيوان نجيب اثر نامطلوبي مي گذارد و از نظر تجاري نيز اهميت ويژه اي دارد . خارش شايعترين علامت نمايان در بيماريهاي پوستي اسب است كه در حالات متعدد بروز مي كند . ممكن است صاحب اسب آن را مشاهده نمايد و يا دامپزشك در معاينه حيوانات مبتلا آن را استنباط نمايد . اين نشانه ها شامل : 1-تحريك پذيري و حساسيت 2-بي قراري 3-لگد زدن و كوبيدن سم به زمين 4-ماليدن بدن به اشيا و اطراف 5-گاز گرفتن پوست ( خاراندن با دندان ) 6-خراشيدگي . ترشحات و دلمه بستن 7-سوختگي . تورم و هماتوم ( خون مردگي ) 8-ريزش مو . موهاي نازك و موهاي شكسته 9-ضخيم شدن پوست و پوسته پوسته شدن . شدت خارش ممكن است بررسي تاريخچه را با مشكل روبرو كند . خارش بايد از درد تفريق گردد البته در مواردي هر دو وجود دارد . اسبهايي كه ضايعات دردناك دارند به مراقبت بيشتري نيز احتياج دارند و گاهي تجويز آرامبخش ضرورت دارد . انگلهاي پوستي از علل شايع خارش در اسبها مي باشد . تهاجم انگلي مسري مي باشد و رعايت مسايل بهداشتي در استفاده از وسايل و يراق به جلوگيري از شيوع آن در اصطبل كمك مي كند . ( وسايل قشو . عرق گير و ....). مثال : جرب قرمز پرندگان در اسبها مي تواند منجر به ضايعات خارش آور شود . اين جرب با رنگ قرمز با چشو غير مسلح مشاهده مي شود ولي هيچ گاه در طول روز روي بدن اسب يافت نمي شود در صورت سابقه تماس اسب با پرندگان خانگي نمونه گيري از پوست در شب ممكن است منجر به مشاهده جرب در تراشه هاي پوستي گردد .